Indonesië 11 t/m 15 mei

11-05-2016
Lieve lezers, een beetje laat, maar we willen jullie het einde van de reis niet onthouden. Op de woensdag hebben we 's middags een kantduik gemaakt op het huisrif. Hiervoor liepen we eerst een eindje langs de weg om vervolgens richting zee te gaan, waar onze setjes al klaar stonden. Alles op en aan en het water in. Onder water was een drop-off en langs de wand groeiden allerlei soorten koraal. Op zo'n vijftien meter diepte begon de zandvlakte. Op deze zandvlakte zijn metalen frames in de vorm van piramides gebouwd. De piramides zijn helemaal begroeid met vele soorten koralen en er leven vele soorten vissen. Tussen de piramides door zwom je boven zand, in dit zand lagen vele stingrays verborgen die je met hun ogen continu in de gaten hielden. Zodra we iets te dichtbij kwamen, zwommen ze er vandoor. Op en gegeven moment kwam er een school jagende tonijnachtigen langs een van de piramides toen wij er naast hingen. Dit leverde een spectaculair schouwspel op van ontwijkende scholen visjes die alles in de strijd gooiden om de jagers in de war te brengen. Na de duik lekker even een slaapje gedaan om aan het einde van de middag weer klaar te zijn voor de volgende duik. Dit keer een avondduik op de Liberty. Echt een aanrader; de grote jagers worden dan actief. Gigantische tandbaarzen zwommen overal in en rond het wrak. Op een gegeven moment was er een gevecht tussen een murene van wel een meter of drie met een van de tandbaarzen. De murene trok zich uiteindelijk terug en ook de tandbaars taaide af. Op rustige plekken hingen en lagen de Bumphead parrotfish te slapen. Zeer bijzonder om te zien. Ook kwamen we haast in botsing met een grote schildpad die zich niets van onze aanwezigheid aantrok. Na een sprookjesachtige duik kwamen we in het donker weer boven en werd alles in rap tempo voor ons in de bus gebracht, zodat wij de tijd hadden om ons ter plekke nog even te douchen.
12-05-2016
'S Ochtends al vroeg met de duikbus op pad naar Padangbai Harbour. Van daaruit met een giga speedboot naar Nusa Penida, alwaar Mantapoint is. Hier heb je grote kans om Mantarays van dichtbij te kunnen bewonderen. De zee tussen Bali en Nusa Penida is erg ruig met verraderlijke stromingen. Het is een gevaarlijke plek om te duiken wanneer je er niet goed bekend bent. Er zijn ook al meerdere ongelukken gebeurd. Gelukkig hadden wij een vaardige kapitein die ons kundig naar de duikplek voer. Dat wil niet zeggen dat het smooth and easy was. Nee, integendeel. Het was zo'n bumpy ride dat we regelmatig los van de bankjes kwamen en met een harde schok weer teuggekwakt werden. Het was zelfs verboden om te gaan staan (had ik ook absoluut geen behoefte aan). Toen de zee uiteindelijk wat rustiger leek, bleken we aangekomen te zijn bij de duikplek. Gelukkig was dit een rustige baai waar vrijwel geen stroming was. Hier zijn veel algen in het water waar de Manta's zich mee voeden. Toen we eenmaal in het water lagen zagen we meteen al grote schimmen onder ons door glijden. Snel onze maskers op en nog voor de eigenlijke duik hadden we de eerste Manta's al gespot. Dat beloofde wat! 
Na de afdaling bleven we op ongeveer tien meter diepte hangen en lieten we ons als blaadjes in de wind heen en weer wiegen door de deining. Het grote wachten was begonnen. Gelukkig waren de Manta's na een paar minuten al in het zicht. Ze zweefden als grote vliegende tapijten over ons heen op een meter of zes diepte. Slawek en ik begonnen al snel ook iets hoger te zweven, totdat ze vlak over ons heen scheerden. Zeer indrukwekkende dieren om van zo dichtbij te zien! Na zo'n drie kwartier was het helaas alweer tijd om terug te keren naar de boot.
We voeren weer over de ruige zee richting Bali. Ergens om een rotsachtige hoek was ineens een prachtige baai. De zee was er kalm en de zon scheen heerlijk. Hier gingen we weer voor anker voor de volgende duik. Misschien zouden we hier een Mola Mola zien. Dit is een reusachtige vis met grote vinnen aan de boven-en onderkant van het lijf. De duik was mooi met veel koraal en kleine visjes, maar helaas geen Mola Mola. Eenmaal allemaal aan boord gingen we weer verder richting Bali. Ergens langs de kust van Nusa Penida gingen we weer voor anker en werden de warme maaltijden uitgedeeld. Lekkere nasi rames, witte rijst met allerlei bijgerechtjes, in een vijfvaks bord. Als toetje lekkere koekjes met jam erin. Na het eten nog even wachten en toen was de oppervlakte tijd alweer voorbij. Tijd voor onze laatste duik. Ditmaal een duik met stroming langs een wand. Onze twee mededuikers bleven af en toe ergens te lang hangen. Dit deden ze ook al bij de vorige duik, tot ongenoegen van onze gids en ons. Soms waren we ze zelfs even kwijt. Gelukkig kwamen we ook hier allemaal weer boven.    
Aan boord weer lekker wat gedronken met dezelfde jamkoekjes erbij. Deze koekjes werden overigens ook voor elke duik geofferd, samen met een wierookstokje en bloemen. Het laatste stukje terug naar de haven verliep voorspoedig. Onze spullen werden zoals gewoonlijk weer allemaal uit-en ingeladen en de autorit naar ons verblijf kon beginnen. Onderweg nog wat gevaarlijke situaties met scooters tegengekomen. We merkten op dat het best levensgevaarlijk was in het verkeer, waarop de ontnuchterende reactie was dat je je dan geen zorgen meer over eten hoefde te maken. Zo, weer even met beide beentjes op de grond........
13-05-2016
Een hele dag om helemaal niets te doen! Lekker op het strand gelegen op ligbedjes met uittrekbare tafeltjes eraan. Drankje bij de hand, af en toe even zwemmen, wat lezen en genieten. Slaweks leesbrillen hadden het ondertussen allemaal begeven.  Hij zat op het strand met een bril met alleen een half pootje dat verlengd was met een rietje. Een Action of Hema waren niet echt in de buurt, dus dit zou het blijven voor de reis. Maar niet heus; de zonnebrillen verkopende jongen op het strand zag dit halve exemplaar en gaf aan dat hij ook leesbrillen had. Joehoe, gered! Dit was wel de duurste leesbril ooit (zo'n drie euro, voor daar erg aan de prijs maar beter dan niets). s'Avonds lekker gegeten aan zee.
14-05-2016
De eigenaresse van ons resort had een auto met chauffeur geregeld naar Kuta. Na een uitgebreid afscheid gingen we op weg. Onderweg nog een aantal authentieke dorpjes en prachtige rijstvelden gezien. Er was ook nog ergens een feest gaande waar veel mensen in traditionele kledij naartoe gingen of weer vertrokken. We reden tussen de meest prachtig geklede mensen op scooters, maar soms ook vervoerd in de laadbak van een vrachtwagen. Hoe dichter we bij Kuta kwamen, hoe meer stedelijk de bebouwing werd. Denk hierbij aan stenen muren en pannen op het dak in plaats van bamboe met gevlochten matten en bladeren op het dak. Ook het verkeer werd steeds drukker. Onderweg zijn we nog bij een groot winkelcentrum gestopt. Hier waren zelfs de nieuwste modellen auto's te koop. De supermarkten hadden schappen tot het plafond die eindeloos lang leken. Het kon niet op. Echt het tegenovergestelde van het gebied waar we vandaan kwamen. We hebben op ons verzoek nog een paar stops gemaakt om nog wat laatste souvenirs te kopen en uiteindelijk kwamen we aan in Kuta. 
Wat een drukte en levendigheid! Het leek Las Vegas wel! Op alle terrassen was muziek, live of uit een stereo. Alles was verlicht in de meest fantastische kleuren. We hebben in de schemering nog een eindje op het strand gelopen. Hier was het wel rustiger, maar er liepen nog vrij veel mensen Op de overgang van het strand naar de boulevard waren overal strandtentjes met stoelen of loungekussens in het zand en ze zaten allemaal vol. Veelal met Australiërs, voor hen is het maar een heel klein stukje vliegen en zijn de tickets vrij goedkoop. We hebben nog ergens in een futuristisch winkelcentrum iets gegeten en daarna heeft onze chauffeur ons het laatste eindje naar het vliegveld gereden. Dit was nog maar een klein stukje, maar door al het eenrichtingsverkeer en de drukte op de wegen deden we er nog lang over. Met de ramen open hebben we nog vol verbazing van dit laatste deel van de trip genoten.
Op het vliegveld hebben we ons wat opgefrist, verkleed en onze vliegkousen aan gedaan. Gelukkig verliep de terugreis minder chaotisch dan de heenreis. Na een zeer voorspoedige reis stonden mijn ouders ons weer op te wachten op Schiphol.

Zie ook de laatste bijbehorende foto's.