Thailand 2018 Khao Sok

Khao Sok

11-01-2018

De reisdag vat ik maar onder Khao Sok. Thuis hadden we al een ticket geboekt van Bangkok naar Suratthani. We wisten dus dat we rond een uur of twaalf zouden vliegen. Daarom vertrokken we om  negen uur vanuit ons hotel. We zouden met de taxi naar het treinstation en verder met de trein, maar besloten onderweg om het hele stuk maar met de taxi te gaan. Vliegveld Don Mueang is het nationale vliegveld van Bangkok. Het was veel groter dan we verwacht hadden. Het heeft zelfs twee terminals. Het inchecken van je bagage moet je voor de helft zelf doen. Je moet naar een automaat om je paspoort en boarding ticket in te scannen en vervolgens zelf je kofferlabel uit te printen. Daarna lever je je koffer in. Het passeren van de controle verliep ook al heel geavanceerd. Al met al waren we zo bij de gate. Het boarden verliep al net zo soepel en binnen het uur waren we in Suratthani. Van daaruit zijn we met de bus naar de eigenlijke stad gegaan. 

Wij houden ervan om gebruik te maken van het plaatselijke vervoer. Dat bestond in dit geval trouwens uit een luxe reisbus met airconditioning. Eenmaal in Suratthani dacht de busmaatschappij ' kip ik heb je ' en zette je af bij hun eigen kantoor. Daar konden we wel verder met dezelfde maatschappij naar Khao Sok, maar dan moesten we voor drie personen betalen omdat 'het bagageruim misschien vol is'. Hah, dat deden we dus niet. We zijn naar het echte busstation gelopen en hebben daar een ticket naar Khao Sok gekocht. De bus zou pas over 1,5 uur vertrekken, dus besloten we eerst een hapje te eten. Je moet je voorstellen dat dit een busstation is waar vanuit buslijnen vertrekken door het halve land. Mensen zijn vaak vier uur of langer onderweg. Het hele overdekte deel van het busstation was daarom vol met restaurantjes. We hadden ze voor het uitzoeken. Ik heb gekozen voor het restaurantje dat het lekkerst rook. Toen de stevige dame achter de desk haar rijstlepel uit een bak water viste, was ik al een stuk minder blij met mijn beslissing ( wat voor water, hoe lang staat het er al?) Ze schepte hiermee warme rijst op en vervolgens mocht je uit grote schalen op de desk uitkiezen wat je erop wilde hebben. Ik koos voor niet scherp varkensvlees ('no hot', zoals de dame het noemde). Slawek koos voor heet rundvlees. Hij liet me een hapje proeven en ik was blij dat ik dat niet had genomen. Het vlees was overigens lauwwarm. We gingen met ons bordje aan een gezellig tafeltje met een coca-cola zeiltje zitten en hebben ervan genoten. Slawek vond mijn varkensvlees erg lekker en bestelde nog een bordje. Voor de zekerheid dronken we er ook maar Cola bij. Dat doodt alles.

De bus vertrok om vier uur stipt. Ook deze bus had airconditioning, maar was wel een stukje ouder dan de bus vanaf het vliegveld. Hele families en schoolkinderen reisden met ons mee, maar de bus was nog niet voor een kwart vol.  Onderweg veranderde het uitzicht van een vlak landschap naar zeer grillige bergen van kalkzandsteen. Helemaal begroeid met palmen en ander groen. Hier en daar steile wanden recht naar beneden, waar de rots was afgebroken of geërodeerd. De bus reed overigens ook steeds sneller en af en toe flitsten er wel oude nieuwsberichten van bussen in ravijnen door mijn hoofd. Gelukkig hadden we een prima chauffeur en zette hij ons keurig af bij Khao Sok. Bij de hoofdweg welteverstaan. Maar we waren nog niet goed en wel met onze koffers uitgestapt of er vroeg al een vriendelijke meneer of hij ons ergens naartoe kon brengen. In een soort open busje reed hij ons naar ons resort. Onderweg zagen we dat er allemaal restaurantjes en winkeltjes zijn. We waren blij verrast, want we hadden verwacht in the middle of nowhere te belanden. Dit zag er allemaal erg gezellig uit. Ook ons resort zag er erg goed uit. Ons huisje is echt fantastisch, ik hoop dat het binnenkort lukt om foto's te uploaden. Na een verfrissende douche, hebben we heerlijk gegeten op ons resort. De kok is echt meesterlijk en overtreft alles wat we tot nu toe gegeten hebben. Daarna nog even de omgeving verkend en gekeken waar de ingang van het National Park Khao Sok precies is. Dat bleek vijfhonderd meter verderop te zijn.

12-01-2018

Lekker ontbeten en daarna naar het Khao Sok National Park. Om dat gisteren best wel een intensieve dag was, hebben we rustig aan gedaan. Om elf uur checkten we in bij het park. Je moet bij de ingang al je naam opgeven, maar zodra je daadwerkelijk de jungle in gaat, moet je nog een keer je naam, aantal personen en de tijd dat je binnenkomt doorgeven. Ik ga er maar vanuit dat ze je gaan zoeken als je na sluitingstijd nog niet uitgecheckt bent. Mocht dat niet daadwerkelijk zo zijn, dan is het op de dag zelf in ieder geval een geruststellende gedachte.

Het eerste deel gaat over een breed pad en het leek allemaal niet zo spannend, totdat we een bord tegenkwamen waarom vermeld stond dat je olifantenpootafdrukken tegen kunt komen en dat je dan voorzichtig moet zijn om ze niet te storen. De begroeiing is bijzonder mooi. Hoge bamboe en andere bomen met reusachtige lianen. Alles groeit door elkaar. De geluiden zijn ook zeer bijzonder; vogels, krekels, apen, een ware kakofonie. Na ongeveer 1,5 kilometer kom je bij een informatiepunt. Hier kun je de route vervolgen met een gids omdat het anders te gevaarlijk zou zijn. Bij dit punt is ook een overdekt terras waar je iets kunt eten en drinken. En gelukkig zijn er ook w.c's! Omdat de meeste mensen iets eten bij dit punt, zijn er ook apen. Langstaart Makaken om precies te zijn. De exemplaren die bij mensen in de buurt durven te komen zijn ook meteen hondsbrutaal, eentje zou er al vandoor met de rugzak van een argeloze toerist. Een parkranger wist dit nog net te voorkomen. 

We informeerden of we misschien ook zonder gids mochten gaan (er waren op dat moment ook geen gidsen meer). Dat mocht tot een bepaald punt op de route. Ook hier weer naam, datum, aantal personen en tijdstip van vertrek genoteerd. Zo, klaar voor het avontuur! Het begon al goed met een reuzensteen waar je vanaf moest, die ook nog eens glad was. Je moest uitkomen op een soort houten bruggetje. Daarna ging de tocht vrij steil omhoog. Eenmaal boven was het wel wat glad doordat het in de nacht geregend had, maar het was prima te doen. Het pad was wel aanmerkelijk smaller dan het eerste deel. Meer een soort geitenpaadje. Was dit zo gevaarlijk? Deze mensen hebben vast nog nooit bij de kliffen op Fuerteventura gelopen, dachten we nog. Maar al rap werd het een soort kruipdoor-sluipdoor, soms recht omhoog, soms recht naar beneden. Je gebruikte de boomwortels vaak als een soort trap, waarbij je hoger gelegen boomwortels en lianen als houvast gebruikte. Hier en daar moest je onder een omgevallen boom door en soms er overheen. Op het moment dat we met de camera-instelling bezig waren en stil stonden, brak er een bamboeboom met liaan af. Dan komt er meteen iets van het formaat lantaarnpaal naar beneden. Blij dat ik er niet onder stond. Onderweg kwamen we nog twee Engelse dames tegen die ons waarschuwden voor bloedzuigers, het zou er van wemelen verderop. Maar even bedankt voor de tip; gelukkig geen bloedzuiger gezien. Tijdens de hele tocht hoor je een rivier onderaan de berg stromen. Hier en daar zijn paadjes gemaakt om er naartoe te gaan en op sommige plaatsen kun je zelfs zwemmen. Dat hebben we maar niet gedaan, gezien het niet zo frisse uiterlijk van de rivier. Ergens op de route kwamen we ook uit bij de rivier. Daarna ging het weer recht omhoog en werd de begroeiing ook dichter. Hier hebben we, ook gezien de tijd besloten om om te keren (voor 16:30 moest je weer terug zijn bij het meldpunt). Onderweg begonnen de krekels steeds harder te tsjilpen, soms oorverdovend maar wel mooi. Ruim op tijd kwamen we weer bij het informatiepunt aan. Het tweede deel van de tocht was weer eenvoudig. We vroegen ons net voor de grap af of de apen bij het informatiepunt daar misschien speciaal gehouden werden of dat ze ons de hele route al in de gaten hielden. We hadden er buiten dat punt nog niet een gezien namelijk. Ineens hoorden we geritsel boven ons en bleek er een hele groep in de bomen te zitten. Verderop kwamen we er nog een paar tegen. Ook bij het laatste punt op tijd uitgecheckt en met zere voeten (natte voeten in natte sandalen) gingen we op weg naar ons resort.

We hadden de vorige dag al een relaxed barretje gezien onderweg en besloten onszelf hier te verwennen met een lekker koud biertje. Alles was er een beetje Bob Marley stijl en ook dit soort muziek werd er gedraaid. Het bleek ook nog eens happy hour te zijn voor de cocktails, dus zijn we nog even blijven hangen. Na net iets te veel alcohol op zo'n warme dag liepen we terug naar het resort. We waren best wel vies geworden van onze avontuurlijke tocht, dus eerst onder de douche en nog even liggen uitrusten op bed. Daarna weer heerlijk gegeten op ons resort.

13-01-2018

Vandaag vroeg uit de veren om te ontbijten om vervolgens mee te gaan op een dagexcursie naar het meer van Khao Sok. Khao Sok is een nationaal park om zijn jungle, maar ook om het grote meer met de markante rotspartijen. Het meer is kunstmatig aangelegd als stuwmeer, maar door het ruige landschap is er een fantastische 'natuur' ontstaan. Om 8:30 vertrok onze minivan vanaf het resort. Er gingen nog zes andere gasten mee. Het halve resort dus, want er staan maar zeven huisjes. Vanaf een ander resort zaten er al vier mensen in de bus. Ons gezelschap van de dag telde dus twaalf personen plus de gids/chauffeur. Na een ritje van een uur stopten we bij een overdekte markt. Hier mochten we een kwartier rondkijken en eventueel naar de w.c. Daarna nog ongeveer een kwartier rijden naar het punt waar onze longtailboat zou vertrekken. 

Een longtailboat is een soort houten reuzenkano met een hele lange punt aan de voorkant en een langstaartmotor erachter. Er zijn bankjes in gemaakt waarop je met twee personen naast elkaar kunt zitten. In het midden kun je dan nog steeds van voor naar achter door de boot lopen (je zit dus niet tegen elkaar aan). De boten zijn in frisse kleuren geschilderd. Met deze boot voeren we in ongeveer een uur naar het bekendste punt van het meer: drie rotsen die uit het water omhoog verrijzen. Nadat we hier even stilgelegen hadden om foto's te maken, zochten we een rustig plekje aan de rand van het meer om even een hapje te eten. De gids had heerlijke bananenbollen gekocht. Ze leken op de gebakken bananen bij de chinees, alleen was de korst nu van rijst met kokos. Heel bijzonder en erg lekker. Hij had ook verse bananen gekocht, maar die smaakten na deze heerlijkheid een stuk minder lekker. Daarna weer verder gevaren richting een informatiepunt, waar je verder het nationale park in kan wandelen (nadat je nogmaals parkfee hebt betaald, gelukkig geen enorme bedragen). Het was prachtig weer, niet te warm, niet te koud en het regende niet, maar we kwamen doorweekt aan omdat onze kapitein de sokken er flink in had. Het boegwater stoof als een dichte regen de boot in. Door je zonnebril nog iets zien was vrijwel onmogelijk. Gelukkig hadden wij onze waterdichte camera mee. Een Duits stelletje van ons resort had een prachtige spiegelreflexcamera mee, maar kon daar onderweg wegens het vele water dus geen foto's mee maken. 

Eenmaal aan land bij het informatiepunt waren we zo weer droog door een aangenaam zonnetje. Nadat we de tickets betaald hadden leidde onze gids ons door de jungle naar de andere kant van de berg. In dit deel lieten de olifanten door middel van reuzendrollen wel tastbaar bewijs van hun aanwezigheid achter. Het pad was goed begaanbaar en onderweg hebben we een aantal hagedissen en een hol van een tarantula gezien. Ook zaten er weer apen in de bomen. Aan de andere kant van de berg mochten we op een bamboevlot plaatsnemen en voeren we naar de overkant van het meer. Daar wachtte ons een klim naar de ingang van een grot. 

Bijna vergeten om te vermelden. Bij deze tour werden geleverd: waterdichte tassen (na deze tocht wisten we waarom), hoofdlampen, regenjasjes, eventueel schoenen met goed profiel en een handdoek. Bij de ingang van de grot mochten we de hoofdlamp opzetten en gingen we de grot binnen. De bergen bestaan hier grotendeels uit kalkzandsteen en in de holte van deze berg heeft het doorsijpelende water prachtige formaties van stalagmieten en stalactieten gevormd. Hier en daar een soort prachtige waaiervormige gordijnen van steen. Op de meeste plaatsen bedekt met glimmende kristalletjes. Omdat de druipsteen hier niet alleen gevormd wordt door doorsijpelend water, maar ook door een soort damp/zweet die door het gesteente komt wordt er ook koraaldruipsteen gevormd. Het lijkt echt op koraal en is heel grillig van vorm. De grot is niet groot, maar ik had het niet willen missen. Zoiets bijzonders had ik nog nooit gezien.

Nadat we dezelfde route weer terug hadden genomen vertrokken we met de boot richting een drijvend vakantieoord. Midden op het meer zijn drijvende huisjes gebouwd en er zijn zelfs een drijvend restaurant en een drijvend toiletgebouw aanwezig. Onze gids had al eten besteld, dus we konden aanschuiven aan een lange tafel en de verschillende gerechten werden al vlot gebracht. Er was een grote gefrituurde vis, curry, gefrituurd ei en een groentegerecht (en rijst uiteraard) per vier personen. Na het eten hadden we 1,5 uur vrij te besteden. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om even af te koelen in het heldere meer en daarna lekker in de zon te liggen. Helaas, komt aan al het goede een einde, dus rap aankleden en aan boord. De gids had al gezegd dat we op de terugweg de regenjasjes aan moesten doen en meteen na vertrek werd duidelijk waarom; de terugweg ging twee keer zo snel als de heenweg en als je het jasje niet aan had, dan was je bij aankomst doorweekt.

Terug bij ons busje bleek er een slang naast de parkeerplaats op een rots te liggen. Iedereen wilde foto's maken, maar ik ben vast in de bus gaan zitten. Ook de terugrit per bus ging in rap tempo. Onderweg kwamen we nog een bord tegen met pas op overstekende olifanten. Weer eens iets anders dan overstekende herten of koeien.

Na weer een heerlijk diner op het resort (dit keer een lekkere curry) zijn we nog even de hoofdstraat op en neer gelopen. Het was zaterdag, dus we hadden wel wat drukte in de restaurantjes en barretjes verwacht, maar het was overal heel rustig. Op de terugweg zijn we weer bij het barretje vlakbij ons resort beland, daar was wel wat volk en speelde de muziek. Bij de bar vroegen we om de cocktailkaart, maar een vriendelijke Estlandse meneer adviseerde ons een bucket, die had hij net zelf ook besteld. Een wat!? Jawel, een emmertje wordt gevuld met cola, rum, moonshine, Redbull en ijsblokjes, een paar rietjes erin en proost! Het was inderdaad een prima keus, erg lekker! Je kunt er ook goed van slapen, de oogjes vallen dicht. Morgen gaan we op reis naar Khao Lak.