Thailand 2018 Nabeschouwing

12 februari 2018 - Drachten, Nederland

Hierbij wil ik iets nieuws introduceren; een soort overzicht van dingen die me zijn opgevallen of die ik heel leuk vond, maar die geen plekje hebben gekregen in de verslagen.

Allereerst: Wij zijn helemaal verliefd geworden op Thailand! Wat een prachtig land met leuke mensen. Ik denk ook dat je er jaren naartoe kunt gaan zonder twee keer dezelfde plaats te bezoeken.

Wat me een beetje tegenviel was de kennis van het Engels. In de grote steden viel het op toeristische plaatsen reuze mee, maar zodra je je meer onder de plaatselijke bevolking bevond, werd het al rap minder met de communicatie in het Engels. Gelukkig zijn de mensen zeer behulpzaam, dus kom je met houtje-touwtje Engels en vooral handen en voeten ook een heel eind. Zodra wij ergens op een straathoek stil stonden om te kijken waar we naartoe moesten, was er altijd wel iemand die stopte en vroeg:'where you go?'.

Wat me ook opviel was de lengte van de Thai. Die varieert namelijk nogal. In Indonesië en op de Philipijnen stak ik overal met kop en schouders bovenuit, maar hier kwamen we ook veel mensen tegen die dezelfde lengte als ik (1.78) hadden of zelfs langer waren. Naarmate we verder naar het zuiden trokken werd de gemiddelde lengte wel wat korter, maar zelfs op Koh Mook waren vrij veel mensen van rondom mijn lengte.

Het eten zou vooral heel pittig zijn in Thailand en ik houd niet van heel pittig. Het tegendeel bleek waar te zijn op de plaatsen waar wij geweest zijn: alles werd standaard niet pittig gemaakt, maar er werd wel gevraagd of je het pittig wilde hebben. Zeg dan vooral niet: ' doe maar een beetje pittig', want dat kennen ze dus niet. De enige keer dat ik dat gezegd heb, kon ik mijn eten niet meer opeten. Heel soms stond op de kaart aangegeven dat iets wel pittig was.

Dat eten hebben wij overal gedaan, dus ook streetfood. Waar dit in veel Aziatische landen afgeraden wordt, wordt het hier juist aangeraden. Wij zijn er ook niet ziek van geworden. Natuurlijk wel gekeken wat we het beste konden nemen en bij lichte twijfel altijd cola erbij gedronken.

Het vervoer in Thailand is prima geregeld. De wegen zijn over het algemeen erg goed. Naar vrijwel alle bestemmingen kun je met een georganiseerde tour, per taxi of met het openbaar vervoer. Wij hebben het allemaal uitgeprobeerd en zijn vooral over het openbaar vervoer erg te spreken. Het kost bijna niets, is heel punctueel, het zit prima en alle bussen en busjes waar wij in gezeten hebben, hadden airconditioning.

Bij overtochten naar eilanden heb je meestal de keus tussen een normale veerboot of een speedboot. Ook hier hebben wij beide varianten geprobeerd. Een keer was de speedboot 1,5 uur en de veerboot 4 uur. Toen hebben we gekozen voor de speedboot. Bij kortere oversteken hebben we de gewone veerboot genomen. Dat is prettig omdat je dan ook nog wat van de omgeving kunt zien en mag rondlopen op de boot.

Het scooter verhaal: echte scooters bestaan vrijwel niet in Thailand. Alles wat je huurt is feitelijk een motor, waardoor je niet verzekerd bent als je geen motorrijbewijs hebt. Wij hebben er dan ook voor gekozen om een auto te huren toen we Koh Lanta gingen verkennen. Tijdens onze reis zijn we best veel mensen met een Thailandtattoo tegengekomen: grote schaafwonden nadat ze onderuit gegaan zijn met de scooter. Zelfs twee van de gidsen aan boord van ons duikschip hadden ze en zij hebben toch best wel ervaring met het verkeer in Thailand. In Thailand vallen overigens de meeste verkeersdoden ter wereld.

In Thailand is men gek op een witte huid. Nu zagen we dat ook al op de Philipijnen en in Indonesië, maar hier stonden de blekende crèmes zo ongeveer in iedere winkel. Ook de make-up is over het algemeen wit getint, waardoor we veel dames tegenkwamen met een soort wit masker dat totaal niet bij de rest van hun lichaamskleur paste. Heel bijzonder, het zag er niet uit, maar zij vinden het mooi.

We zijn trouwens ook best veel dames tegengekomen waarvan het me niet helemaal duidelijk was of het echt dames waren of 'ladyboys'. Ze waren wel heel knap.

Terugblikkend op onze fantastische reis, zou ik er bij een volgende reis voor kiezen om op de terugweg nog een paar dagen in Bangkok te verblijven om bij te komen en de terugreis in twee delen op te splitsen.

Voor een ieder die nog twijfelt over Thailand: gaan!

2 Reacties

  1. Jeannette:
    13 februari 2018
    Claudia, helemaal mee eens. Alles is geboekt voor een 2de keer en dit keer iets minder reizen. Mooi verhaal.
  2. Rob:
    2 maart 2018
    Maar ik mis je verhaal over Koh Lipe, de afgang.