Duiksafari

Duiksafari,

Apo Island
Na een fantastische duiksafari zijn we alweer op ons laatste eiland: Panglao, maar daarover later meer.
Op maandag 6 april was ons ontbijt om 6:30 en om 7:00 werden we met een klein bootje naar onze safari-boot gebracht. In ongeveer vijf uur zijn we naar Apo Island gevaren. Onderweg genoten van het uitzicht, maar ook nog even lekker geslapen op het dek onder een zeildak. Onze Finse reisgenoten attendeerden ons op mini-dolfijntjes. Helaas waren die maar zo kort boven water dat we er geen beelden van hebben, maar dat was weer een dier van mijn lijstje! 
Apo Island is een heel klein eiland dat je waarschijnlijk in een uurtje wel rond zou kunnen lopen. Op sommige plekken is er strand, maar het grootste deel bestaat uit rotskust. Voordat we aan land gingen hebben we eerst een duik gemaakt.
De bemanning van de boot helpt je overal bij: ze maken je set klaar, ze helpen je erin, ze spoelen je duikbril, geven je vinnen aan en begeleiden je naar de rand van de boot. Als je terug komt aan boord doen ze alles in omgekeerde volgorde. De enige moeite die je moet doen is je eigen pak en schoentjes aantrekken, heel relaxed al was het wel even wennen om iemand anders je set klaar te laten maken. 
Na de duik eindelijk aan land op het prachtige eiland. De boot kon helaas niet te dicht bij het strand komen, waardoor de loopplank eindigde in het water. Geen probleem natuurlijk, maar helaas heb ik (C) mijn voet bezeerd aan een scherpe steen onder water. Daar heb ik nu nog last van. Gelukkig maakte het idyllische hotel veel goed. Om er te komen moesten we door een opening in een rots en daar was dan de droomplek. Wij kregen een kamer op de begane grond, waardoor we de zee zagen door de openslaande deuren als we op bed lagen. Omdat Apo Island zo klein is, is er geen stromend water. Zoet water wordt met emmers uit putten gehaald en in jerrycans vervoerd op houten handkarren. In onze badkamer stonden twee grote plastic tonnen met daarin een soort plastic steelpannetje. In de douche stond zoet water en naast de w.c. zout water. Je begrijpt al wat de bedoeling is: je wast je met een schep water met het steelpannetje en zo spoel je ook de w.c. door. Op de boot was hetzelfde w.c. systeem, dus daar waren we al aan gewend, maar douchen met koud water uit een ton was nieuw maar het went snel. Gelukkig is het hier heel warm, dus het water was niet ijskoud. Ook is er geen electriciteitsnet. Vanaf zes uur s' Avonds gaan er generatoren aan en is er stroom. Rond een uur of twaalf gaat het zonder waarschuwing vooraf ook weer uit. Omdat we toch al op bed lagen was het enige dat we merkten dat de ventilator uitging. Daarna verder geslapen met de deuren open. Dan merk je ineens dat de zee best veel geluid maakt. Dat kwam mede doordat er geen zandstrand, maar een schelpen en koraalstrand was. Na de lunch een tweede duik, daarna diner en met de kippen op stok. Van dat varen en duiken word je wel moe.
 De volgende ochtend was het ontbijt weer om 6:30 en werden we om 7:00 aan boord verwacht voor een driftduik. De duik was best spectaculair. Af en toe dwarrelden we als vallende blaadjes van een boom, maar gelukkig hadden we weinig last van opwaartse en neerwaartse stromen, waar wel voor was gewaarschuwd. Het eerste ontbijt bestond alleen uit fruit en koffie of thee, na de driftduik was het echte ontbijt met pannenkoekjes, broodjes, eieren, gebakken spek, jam en natuurlijk weer fruit. 's Middags nog twee duiken gemaakt en schildpadden gezien. We hadden voor het diner nog ruim de tijd om even op het eiland rond te lopen. Er is een dorpje aan de andere kant van de rotsopening. De mensen leven daar dus allemaal zonder stromend water en beperkt elektriciteit, maar ze zien er erg tevreden uit. Ze zijn ook erg vriendelijk en iedereen begroet je. De huisjes zijn er over het algemeen klein en eenvoudig. Veel zijn nog gemaakt van gevlochten bamboe en palmbladeren. Soms staat er alleen een matras in dat s' avonds plat neer word gelegd. Er worden overal op de Filipijnen hanen gehouden voor hanengevechten. Ze zien er vaak erg mooi uit. Ook in dit dorpje zagen we een aantal. Na het diner vroeg op bed.

Siquijor Island
De volgende dag weer vroeg op voor een driftduik en na het echte ontbijt nog een duik.
Daarna op weg naar Siquijor Island, een tochtje van twee uur. Helaas was de zee erg ruw en sloegen de golven over het dek. We moesten noodgedwongen in het midden van het schip blijven, waar een van de zijwanden gesloten werd tegen het water. De kapitein zat hier helaas niet achter en kreeg af en toe een flinke golf over zich heen. Op het eiland wachtte ons een warm welkom met een mooi geschreven bord met al onze namen erop en een lekker drankje. Daarna naar onze kamers, die niet in een groot gebouw waren, maar in kleine huisjes. Bij binnenkomst bleken we in de hemel op aarde gekomen te zijn. De kamer was ruim, en met airco. De badkamer was van de vloer tot het plafond bekleed met natuursteen. En je kon gewoon de w.c. doorspoelen! Joehoe! De douche had stromend, warm! water. Waar een mens na twee dagen behelpen al niet blij mee kan zijn!
We konden nog even rusten en daarna op weg voor de nachtduik op het huisrif. Daarvoor moesten we wel eerst weer met een bootje naar onzen boot. De duikspullen bleven namelijk de gehele safari aan boord. De duik was mooi. Veel soorten slakken en mooie schelpen gezien. Aan het einde van de duik waren we ineens de groep kwijt. Die was heel snel weggezwommen toen wij nog een foto maakten. Eerst maar een opstijging gemaakt om te kijken waar de boot was en daarna onder water er naartoe gezwommen. Gelukkig raken we niet snel in paniek, maar je dobbert wel in het donker in de Bohol Sea.
Het resort, Coco Grove, op Siquijor is beeldschoon. Mooie tuin met slingerpaadjes en de prachtigste bloemen, bomen en struiken. Alles wordt keurig onderhouden. Er wordt iedere dag gesproeid en er zijn de hele dag mensen in de tuin aan het werk. Er zijn wel drie zwembaden, waarvan er eentje vlak bij ons huisje is. 
Het restaurant waar we 's avonds aten was erg luxe, maar wel in Filipijnse stijl met veel hout en bamboe.
De volgende ochtend om 7:30 ontbijt (wat een luxe, 'uitslapen'). Hier was het ontbijt meteen stevig met pannenkoekjes met banaan, broodjes, twee soorten ei: gebakken en roerei, twee soorten broodjes, jam, honing, koffie en thee, fruit natuurlijk en een sapje (limoen). Het fruit bestaat meestal uit: ananas, watermeloen, papaya, banaan en mango. Daarna duiken. Het koraal is hier tot nu toe overal heel mooi. Dat is vroeger wel anders geweest. Toen werd er nog met dynamiet gevist en was het koraal grotendeels vernietigd. Sinds dynamiet verboden is, heeft het zich heel goed hersteld rond de eilanden waar wij tot nu toe geweest zijn. Omdat de boot niet bij Coco Grove kan komen, moeten we altijd met een klein motorbootje van en naar de boot. Daarom hebben we twee duiken achter elkaar, dat scheelt een extra tochtje. Tussendoor wat slapen aan boord. Na de eerste nachtduik stond het water zo laag dat zelfs het motorbootje niet heen en weer kon komen. We zijn toen per tweetal in het bijbootje van onze grote boot teruggebracht. Dat is een bootje van amper twee meter lang en +/-  vijftig centimeter breed. Het heeft wel, net als de grote boot zijdrijvers, zodat het best stabiel is. Het is wel een roeibootje, dus het duurde even voordat we allemaal aan land waren.
Na de duiken hadden we even tijd voor onszelf, maar dat was maar kort, want om 16:45 werden we weer bij het strand verwacht. We gingen op zoek naar 'mandarinfish'. De grap van deze visjes is dat ze tussen het koraal leven en alleen bij zonsondergang tevoorschijn komen. En dan ook nog echt vlak voordat de zon echt verdwenen is. De zon verdwijnt hier heel snel, dus was het vanaf licht schemering wachten boven het koraal. We hebben daar zo'n vijftig minuten 'gehangen' tot het de visjes beliefde om naar boven te komen. Ze komen dan, vaak per twee tegen elkaar aan naar boven 'dansen' om vervolgens weer pijlsnel te verdwijnen. We hebben ze gelukkig kunnen zien, maar het was al zo schemerig dat we alleen donkere schimmetjes zagen. We mochten geen lampen gebruiken, want dan zouden ze helemaal niet naar boven komen. Jammer dat je zonder licht haast geen kleur meer ziet, terwijl het echt heel bijzonder gekleurde visjes zijn. Kijk voor de aardigheid eens op Google.
Zoals te verwachten was het bij terugkomst op de grote boot wederom laag water en werden we weer per twee teruggeroeid.
De tweede ochtend op Siquijor wederom een uitgebreid ontbijt, maar nu met mangosap. Voor het ontbijt al uitgecheckt dus na het ontbijt konden we meteen vertrekken. Eerst nog twee duiken gemaakt rondom Siquijor. Dat zouden rustige duiken worden, maar er stond ineens een beste stroming. Beide keren konden we de boot niet bereiken aan het einde van de duik. Onze begeleider liet daarom een boeitje op en we wachtten met zijn allen bij dat boeitje op de boot. Die kwam langs ons varen en tussen de romp en de drijvers moesten we dan de touwen die daar hangen vastgrijpen. Langs die touwen kon je jezelf dan weer naar de trap trekken. Best spannend de eerste keer.
Tussen de duiken weer geslapen en na de duiken op weg naar Panglao. Een tochtje van ongeveer drie uur. Onderweg nog motorpech gehad, maar dat wist de kapitein gelukkig snel te repareren. Toen we er bijna waren kwamen er nog grote dolfijnen met ons meezwemmen. Echt leuk om te zien!
Op het strand werden we opgewacht met een lekker fris watermeloendrankje door het Oasis Resort team.
Vandaag, 11 april even een dagje niets gedaan. Ontbeten (lopend buffet), bij het zwembad gelegen, af en toe even het zwembad in om af te koelen, wat gegeten in het dorp en verder niets. Oh ja, toch wel. Voor morgen nog een duikdagtrip (3 duiken) geboekt naar een ander eilandje.